روشهای حفاظت از Endpoint، روشها و ابزاری برای بر طرف کردن مشکلات امنیتی نقاط انتهایی شبکه هستند. این ابزار از شبکههای متصل به دستگاههای مختلف مانند کامپیوترها، گوشیهای موبایل، دستگاههای IoT، و غیره محافظت میکنند. این Endpointها نقطهی ورود به شبکههای اداری هستند. روشهای حافظت از Endpointها جلوی شکافها و تهدیدات امنیتی را قبل از اینکه در شبکه اختلال ایجاد کنند، میگیرد.
روشهای حفاظت از نقاط پایانی Endpoint Protection با مسدودسازی دسترسی افراد از شبکه محافظت میکنند. با توجه به افزایش روز افزون کارمندان از راه دور، استفاده از روشهای حفاظت از Endpointها برای ایمن کردن دستگاههایی که برای فعالیتهای کاری استفاده میشوند بسیار حیاتی است.
کامپیوترهای دسکتاپی، لپتاپها، گوشیهای موبایل، دستگاههای IoT، و دستگاههای پزشکی از جمله نقاط پایانی شبکه هستند که ادارات و شرکتها به صورت روزانه از آنها استفاده میکنند. هر دستگاهی که به شبکهی اداری وصل میشود نیاز به حفاظت دارد.
ابزار حفاظت از نقاط پایانی با بررسی دائم شبکه و پیدا کردن فعالیتهای مخرب از دستگاههای متصل شده به شبکه حفاظت میکنند. با توجه به اینکه تهدیدات پیشرفتهتر نقاط پایانی را هدف قرار میدهند، استفاده از روشهای محافظت از نقاط پایانی بیش از پیش از اهمیت بسیاری برخوردار است. این ابزار از تکنولوژی ابری استفاده میکنند و در نتیجه میتوانند به سرعت به آخرین و به روزترین هوش تهدید دسترسی داشته باشند. آنها نیازی به آپدیتهای دستی انجام شده توسط مدیران امنیتی ندارند و در نتیجه میتوانند با سرعت بیشتری به تهدیدات پاسخ دهند.
داده ارزشمند است و شرکتها باید از دادهها و اطلاعات خود در برابر سرقت محافظت کنند. تعداد دستگاههایی که شرکت استفاده میکند نیز با توجه به افزایش کارمندان از راه دور بیشتر شده است. این موضوع باعث شده است که زمینهی حمله به شرکت ها افزایش پیدا کند. برای اینکه چنین شبکهی وسیعی که در معرض تهدیدات مختلف قرار دارد ایمن شود، به بررسی دائم نیاز است.
پلتفرمهای حفاظت از نقاط پایانی از روشهای مختلف مانند یادگیری ماشینی (Machine Learning) (ML) و محفاظت رفتاری (Behavioral Protection) استفاده میکنند تا فعالیتهای مخرب را در شبکه پیدا کنند و جلوی حملات را بگیرند. با استفاده از الگوریتمهای مختلف، یادگیری ماشینی این پلتفرمها الگوهای تهدیداتی را پیدا میکنند و با استفاده از آن فایلها و فعالیتهای مشکوک را شناسایی میکنند. محافظت رفتاری روشی است که در آن سیستم الگوهای رفتاری مختلف را شناسایی میکند و در صورت بروز هر گونه تغییر در آن به سیستم اخطار میدهد.
EDR لایهی محافظتی دیگری در برابر بدافزارها است. وظیفهی آن بررسی دائمی دادهها برای پیشبینی تهدیدات است. EDR از روشهای مختلفی استفاده میکند مانند سندباکسینگ (Sandboxing) که به کاربر این اجازه را میدهد که فایلهای مشکوک را در محیطی ایمن و جدا از شبکهی اصلی باز کند. در چنین محیطی فایلهای مشکوک میتوانند باز شوند و برای فعالیت مخرب بررسی شوند، بدون اینکه سیستم اصلی به خطر بیافتد. EDR از شکار تهدید (Threat Hunting) نیز استفاده میکند. در شکار تهدید، EDR به شکلی پیشگیرانه شبکه را بررسی میکند و تهدیداتی که در شبکه اختلال ایجاد کردهاند را از بین میبرد.
XDR دادههای مختلف در ایمیلها، نقاط پایانی، سرورها، سیستمهای ابری، و شبکهها را جمعآوری میکند. این کار شفافیت تهدیدات پیشرفته را افزایش میدهد و شناسایی آنها را راحتر میکند. پس از آن، این تهدیدات میتوانند مورد بررسی قرار بگیرند، الویتبندی شوند، شکار شوند، و در نهایت پاکسازی شوند تا از سرقت داده و اختلالات امنیتی جلوگیری شود.
هدف از NAC ایمنتر کردن شبکه با محدود کردن دستگاههایی است که میتوانند به آن دسترسی داشته باشند. همچنین کاربرانی که میتوانند به شبکه دسترسی پیدا کنند و کارهایی که میتوانند در آن انجام دهند را نیز محدود میکند.