ابر ترکیبی یا هیبریدی (Hybrid Cloud) چیست؟

ابرهای ترکیبی (Hybrid Clouds) ترکیبی از زیرساخت‌های دو یا چند فضای ابری مانند فضاهای داخلی (on-premise) خصوصی، فضاهای هاست‌شده (hosted) خصوصی، یا فضاهای عمومی هستند که می‌توانند به صورت مرکزی مدیریت شوند تا قابلیت همکاری برای موارد استفاده مختلف را فعال کنند. به عنوان مثال، برخی از این موارد استفاده می تواند شامل قابلیت پرتابل (portable) بودن برنامه و دسترسی به خدمات مشترک باشد.

ابرهای ترکیبی چگونه کار می کنند؟

ابرهای ترکیبی از نظر قابلیت همکاری متفاوت هستند و به عدم تجانس میان دو یا چند ابر یکپارچه بستگی دارند. ابرهای مبتنی بر یک استاندارد زیرساخت محاسباتی یا شبکه‌ای می‌توانند خدمات یکپارچه‌تری را به صورت بومی ارائه دهند، مانند قابلیت حمل یکپارچه بارهای کاری و برنامه‌ها، شبکه‌های رایج، و چارچوب‌های امنیتی. با این حال، در اکثر موارد یکپارچگی بر اساس مورد استفاده به دست می‌آید.

تفاوت میان ابر ترکیبی و فناوری اطلاعات ترکیبی (Hybrid IT)

• ابر ترکیبی

در بسیاری از موارد، اصطلاح ابر ترکیبی به طور گسترده برای تعریف چارچوب‌هایی استفاده می‌شود که هدف آن دستیابی به یکپارچگی بین محیط‌های غیر ابری (اما الهام‌گرفته از محیط‌های ابری)، محیط‌های داخلی و فضاهای ابری عمومی است.

• فناوری اطلاعات ترکیبی

فناوری اطلاعات ترکیبی می‌تواند حوزه‌های مختلف مانند لایه‌های زیرساخت های محاسباتی را پوشش دهند. همچنین می‌تواند شامل جابجایی یک برنامه مبتنی بر Kubernetes بین محیط‌های مختلف مانند محیط‌های شبکه و امنیت باشد. هدف ایجاد اتصالی ایمن، دسترسی کاربر، یا قوانین و سیاست بین محیط ها است. عبارت فناوری اطلاعات ترکیبی برای چنین چارچوب‌های ابری ترکیبی و مدل‌های عملیاتی مناسب‌تر است که این عبارت شامل موارد چند ابری (multi-cloud) نیز می‌شود.

• مدیریت محیط­ های ترکیبی

در محیط‌های ابری ترکیبی و IT ترکیبی، مدیریت سازگار معمولاً به دلیل ناهمگونی و پیچیدگی می‌تواند ایجاد چالش کند. با وجود اینکه استانداردهای فناوری جدیدتر با انتزاع کردن وابستگی‌های زیرساختی، برخی موارد استفاده را برای لایه‌های خاص امکان‌پذیر می‌سازند (یک مثال مناسب Kubernetes است)، نیاز به ابزارهای عملیاتی پلتفرم/ابر-آگنوستیک در IT ترکیبی و معماری ابر ترکیبی هنوز هم بسیار مهم است. کاربرد اصلی ابزارهای IT ترکیبی، توانایی ارائه سازگاری از طریق مدیریت مرکزی و اتوماسیون است. سازگاری به آن دسته از APIهایی به وجود می‌آیدکه با ترجمه بین استانداردهای مختلف امکان حاکمیت و گردش کار مشترک را فراهم می‌سازد.

مزایای ابرهای ترکیبی و فناوری اطلاعات ترکیبی چیست؟

• کشش، مقیاس پذیری، و انفجار ابری (cloud bursting)

وقتی صحبت از گسترش محیط‌های داخلی به ابرهای عمومی می‌شود، یکی از مزیت‌های کلیدی و مهم داشتن این قابلیت است که بتوان در صورت نیاز در ابرهای عمومی از منابع استفاده کنیم تا تقاضای بازار را برآورده کنیم. این فرآیند انفجار ابری نام دارد. برنامه‌های کاربردی رو در رو با مشتری، و به‌ویژه آن‌هایی که تجارت الکترونیکی دارند، نمونه‌هایی عالی برای انفجار ابری هستند، به طوری که کاربران می‌توانند از مقیاس‌گذاری سریع در دوره‌های با تقاضای بالا (مانند ایام تعطیلات) بهره ببرند. استفاده از ابرهای عمومی به دلیل ماهیت توزیع‌شده زیرساخت (گزینه‌های انتخاب منطقه جغرافیایی) می‌تواند عملکرد را تضمین و همچنین برنامه‌ها را به کاربران مورد نظرشان نزدیک‌تر و در نهایت با آسانتر کردن دسترسی به برنامه، به کاربران نهایی کمک کند.

• دسترسی به نوآوری

یک محرک مهم برای ایجاد فضاهای ابری ترکیبی و فناوری اطلاعات ترکیبی، دسترسی به خدمات ابر عمومی است. سازمان‌ها بیشتر و بیشتر محیط‌های داخلی خود را به ابرهای عمومی گسترش می‌دهند تا تیم‌های توسعه‌دهنده‌شان از قابلیت‌های پلتفرم به عنوان سرویس (PaaS – Platform as a Service) بهره ببرند و زمان عرضه به بازار را کاهش دهند.

این اکوسیستم چند ابری خدمات و انعطاف‌پذیری مورد نیاز سازمان‌ها برای ساخت و استقرار اجزای برنامه در هر مکانی را ارائه می‌دهد و نیاز به یکپارچه‌سازی و کنترل بیشتر و بهتر در محیط‌های مختلف را افزایش می‌دهد.

• کارآیی بالا

در صورت انتخاب مدل عملیاتی و ابزار مناسب برای کنترل هزینه‌ها، ابرهای ترکیبی و  فناوری اطلاعات ترکیبی می‌تواند سودمندی و کارایی بالای هزینه‌ها را تضمین کند. به‌ویژه وقتی صحبت از کاهش هزینه‌ها برای ایجاد زیرساخت‌های داخلی است. البته مدیریت هزینه‌ها در محیط‌های ترکیبی  بدون استفاده از  ابزار و فرآیندهای مناسب می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.