خدمات ابری (Cloud Services) شامل زیرساختها، پلتفرمها و نرمافزارهایی است که توسط ارائهدهندگان ثالث میزبانی شده و از طریق اینترنت در دسترس کاربران قرار میگیرند.
این سرویسها جریان دادههای کاربران را بین دستگاههای مختلف (سرورها، تبلتها، دسکتاپها، لپتاپها و سایر کلاینتها) و سیستمهای ارائهدهنده مدیریت میکنند. با خدمات ابری، امکان ساخت برنامههای بومی ابری (Cloud-Native Apps) و کار در محیط ابری فراهم میشود. تنها داشتن یک کامپیوتر، سیستمعامل و اتصال اینترنت برای دسترسی کافی است.
تمامی زیرساختها، پلتفرمها، نرمافزارها و فناوریهایی که بدون نیاز به نصب اضافی و از طریق اینترنت ارائه میشوند، بخشی از خدمات رایانش ابری (Cloud Computing Services) هستند. این خدمات شامل مدلهای زیر میشوند:
زیرساخت بهعنوان سرویس (IaaS): ارائه منابع محاسباتی، شبکه و ذخیرهسازی.
پلتفرم بهعنوان سرویس (PaaS): بستر اجرای اپلیکیشنها به همراه زیرساختهای موردنیاز.
نرمافزار بهعنوان سرویس (SaaS): ارائه اپلیکیشنهای ابری آماده برای استفاده کاربران.
تابع بهعنوان سرویس (FaaS): مدل اجرایی رویدادمحور که به توسعهدهندگان امکان ساخت و اجرای توابع بدون مدیریت زیرساخت را میدهد.
ابرها محیطهایی هستند که منابع مقیاسپذیر را ذخیره و به اشتراک میگذارند. این محیطها اجرای بارهای کاری در فضای ابری را ممکن میسازند و درواقع نوعی PaaS محسوب میشوند.
مانند سایر راهکارهای فناوری اطلاعات، سرویسهای ابری به سختافزار و نرمافزار متکی هستند. اما برخلاف سیستمهای سنتی، کاربران تنها به یک دستگاه، اینترنت و سیستمعامل نیاز دارند.
ارائهدهندگان خدمات ابری اجزای سختافزاری را به کمک مجازیسازی (Virtualization) جدا کرده و به صورت سرویس ارائه میکنند:
جداسازی پردازش از CPU
جداسازی حافظه از RAM
جداسازی پردازش گرافیکی از GPU
جداسازی ذخیرهسازی داده از دیتاسنترها و هارددیسکها
این مدل بهعنوان زیرساخت بهعنوان سرویس (IaaS) شناخته میشود و امکان ذخیرهسازی ابری، مدیریت دادههای بزرگ و اینترنت اشیا (IoT) را فراهم میکند. نمونه: Rackspace.
ارائهدهندگان میتوانند منابع زیرساختی را برای ایجاد محیطهای توسعه و اجرای اپلیکیشنها فراهم کنند. این پلتفرمها نیازمند فناوریهایی مانند:
کانتینرسازی (Containerization)
هماهنگسازی (Orchestration)
API ها
امنیت، مدیریت و اتوماسیون
پلتفرمهای ابری نوعی PaaS هستند. بهترین نمونهها شامل ابرهای عمومی (Public Cloud) و ابرهای خصوصی مدیریتشده (Managed Private Cloud) میشوند.
ارائهدهندگان ابر عمومی منابع خود را در یک استخر داده مشترک قرار داده و میان چندین کاربر به اشتراک میگذارند. آنها خدماتی مانند:
مدیریت API
سیستمعاملهای ابری
کتابخانهها و Frameworkها برای توسعه
از محبوبترین Public Cloud Providers میتوان به این موارد اشاره کرد:
Alibaba Cloud
Microsoft Azure
Google Cloud
Amazon Web Services (AWS)
IBM Cloud
Managed Private Cloud نوعی سرویس ابری خصوصی است که توسط شخص ثالث نصب، پیکربندی و مدیریت میشود. این مدل برای کسبوکارهای کوچک و متوسطی که مهارت کافی در مدیریت زیرساخت ابری ندارند، گزینهای ایدهآل است.
آخرین مدل خدمات ابری، SaaS است که شامل ارائه نرمافزارهای تحت وب کامل میشود. در این مدل، ارائهدهنده یک اپلیکیشن آنلاین آماده را در اختیار کاربران قرار میدهد.
نرمافزارهای ابری میتوانند با رویکرد Cloud-Native و معماری Microservices توسعه داده شوند. این میکروسرویسها معمولاً در کانتینرهای Linux® قرار میگیرند و توسط ابزارهایی مثل Kubernetes یا Red Hat OpenShift® مدیریت میشوند.
مزیت این معماری، بهینهسازی برنامه بدون تأثیرگذاری روی سایر بخشهاست.